Monday, December 10, 2012

රතු වැස්ස

රතුපාට රතු වැස්ස අරුමයක් වී මුළු ලංකාවට, කලකට පෙරත් රතු වැස්සක් වැස්ස මුළු ලංකාවම දවන. රතු සෙබළු, රතු සහෝදරවරු දිගටම ගැසුවා කැරලි, සොලවන්ට බලය සාමාජවාදය පදනම් කර ගෙන. අපේ ලොකු තාත්තා කැගෑසුවා සාලේ මැද, කස පහර දිය යුතු යැයි මහ ලොක්කන්ට. නමුත් කට වැසුනි ඔහුගේ. වසර 40ක් ගත වුවද අවේ නැත වාදේ සාමාජේ. ඇයි වුනේ මෙහෙම? ලෙනින් නැත මාර්ක්ස් ද නැත මහ පොළොවේ. ඔවුන් ඉපදුනු රටේද ඔවුන්ට තැනක් නැත.

මා පොත පතින් කියව දැනගත් පරිදි සාමාජවාදය යනු සෑම කෙනෙකුටම එක සාමාන තත්වයක් ඇති කිරිමයි. මේ තත්වය අති කරන්න රුසියාවේ උන්නු පොසතුන්ව ගහලා පන්නලා රජතුමාව මරලා දුප්පතුන්ව නිලධාරින් විදියට පත් කලා. නමුත් අද අපිට එවැනි ක්‍රමයක් අවශ්‍යය නැ. අපිට ගැලපෙන්නෙත් නැ. අද දින  අපට ඔනා මොන විදියේ සාමාජ වාදයක්ද?

අවවාදයයි මෙම ලිපිය කියවීමෙන් දේශපාලනය ඔබට එපා විය හැක. එමෙන්ම මා දේශපාලනයෙන් නිදහස් වු කෙනෙකි, එයට ගැඹුරු හේතුවක් ඇත. මාගේ ලිපි ‍සෑම විටම අවංකයි ඒ නිසයි ඔබව දැනුවත් කලේ.

නැවත ලිපියට

මම හිතන්නේ අපි ලෙනින් කල දේ අනිත් පැත්තට කළ යුතුයි. දුප්පතුන්ව මරන්න නේමේ කියන්නේ. පෝසතුන්ව දුප්පත් කිරීම හෝ ඔවුන්ගේ දේපල කොල්ල කා දුප්පතුන්ට දීම ‍වෙනුවට අපිට බැරිද දුප්පතුන්ව පෝසත් කරන්න. නමුත් මේ වගේ හිතන එක‍ට දේශපාලකයෝ විරුද්දයි. ඇයි කියලා අහනවද ඔයාලා මගෙන්? එයාලා විරුද්ද වෙන්නේ රටක ප්‍රශ්න දුප්පතුන් නැත්නම් එයාලට තැනක් නැතිවන නිසයි. එයාලගේ රැලි වලට මිනිස්සු නැති වන නිසයි. අදදින තිබෙන සෑම දේශපාලන වියාපායකම පොදු සාධකය වී තිබෙන්නේ තම බඩ තර කරගැනීමයි. සමාජවාදී/ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී / එකාධිපති යන ඔනෑම දේශපාලන ව්‍යාපාරයක තිරය පිටුපස තිබෙන දුඟද හමන සත්‍යය වී තිබෙනවා. ඒ නිසා මෙවැනි ව්‍යාපාර වලට සහය දෙන්න එපා. ආ......... ඔයාලාගේ ප්‍රශ්න වලට විසඳුම් දෙන්නේ ද? ඒ වලට විසඳුම තමා තනි තනි පුද්ගලයා සවිගැන්වීම.

කොහොමද මේක කරන්නේ? ලොකේ බොහෝ අය මේ දේ කරමින් ඉන්නවා නිහඬව. ඉන් එක්කෙනෙක් තමා ග්‍රමින් ව්‍යාපාරයේ නිර්මාතෘ මොහොමඩ් යුනුස් (Muhammad Yunus). එයාට නොබෙල් ත්‍යගයත් ලැබුනා. අනේ අපේ කොල්ලෝ කෙල්ලෝ දේශපාලන ව්‍යාපාර වල කට ලේ රහ වෙනකල් හම කලුවෙනකල් අරගල කලා නේද? නමුත් බොහෝම සොච්චමයි ලැබුනේ. ඒ වෙනුවට අපි අපේ දියුණුවට මොනවා හරි කරමුද? බත් පැකට් 10 ක් හදලා ඒ දේශපාලන රැස්වීමටම වික්කා නම් උඹ ගොඩ නේද? ඒකෙන් තාත්තට අම්මට සැලකුවා නම් පවුලට කොච්චර සන්තොෂයක්ද!

සහොදරවරුනි අපි එකතු වෙමු නේද? අපේ අනාගතය විශිෂ්ඨ කර ගන්න එකතු වෙමු. දේශපාලනය, බල්ලන්ටවත් ප්‍රයෝජනයක් නැති දේශපාලනය අපි ප්‍රතික්ෂේප කරමු. ඔයාලා මේ වැඩේට ආස නම් මට ඊමේල් එකක් එවන්න. 


ලෝකේ ගොඩක් සංවිධාන තියෙනවා තරුණයන්ට උදව් කරන. නමුත් ඒවල සල්ලිත් දේශපාලඥයෝ ගන්නවා. අරගෙන පනස් දාහේ කෑලී විදියට පන්සල් වලට බෙදනවා ඡන්දේ ගන්න. ඔන්න අපේ දේශපාලනේ. තව අය හෙල්පින් බනානා ලෑන්ඩ් කියලා ඒ සල්ලි තමන්ගේම අතේ තියා ගන්නවා. නමුත් තරුණ අපිට සමිතියක් තියෙනවා නම් මේ සල්ලි අරගෙන අපි හැමෝටම යහපතක් වෙන දෙයක් කල හැකියි. ඒ නිසා කමේන්ට හරහා හරි මේල් හරහා හරි සම්බන්ධ වෙන්න. 


Friday, November 30, 2012

ලේන්සුව

ආදර බර සොදුරු 
තරුණියන්ගේ අත් මා වටකර 
සැකසුවා මගේ කොන් හතර 
පැක් කරලා පලාස්ටික් කවරයක 

රෙදි ගොඩවල් අතර 
රැගෙනවිත් කඩයකට 
උස් රාක්ක මත
සිටියෙමි කාලයක් යන තුරු 

තරුණයෙකු පැමිණ දිනක 
මිලදී ගෙන මාව 
රුගෙන ගියේ ඔහු එක්ක 
ලෝකය පෙන්නන්න 

විලවුන් වලින් නහවා
දිනක් මා ඔහු එක්ක ආවා
යුවතියක් අතින් ගෙන 
බංකුවක කාලය කැවා 

මේලෙස කාලය ගතවුවා 
සර්ෆ් එක්ස් එල් වලට හුරු වුවා 
ගැමි යුවතිය දැනගන්න 
ඔහු නිතර එස්එම්එස් ගැහුවා 

අඳුරු වැහිබර දිනක 
කෙලසුවා ඔහු ඇයව 
ඇය කඳුළු වැගිරුවා 
වැටෙන කඳුළු මා බිව්වා 

සිහිවටනයක්ලෙස එදින 
ඇය මාව ගෙන ආවා 
ඇගේ සුවපහසු කබඩ් එක 
කොනක මා ගුලි වුවා

එස් එම් එස් ගැසුවා ඇය 
පිළිතුරක් නොලැබ 
ඇමතුවා දුරකථනයෙන් 
ගුලි වුනා දුකෙන් ඇද කොනක 

දින දින කඳුලින් ගෙවුනා 
අගේ කඳුළු මා බිව්වා 
ඔහු සමඟ තරහාගෙන 
විසිකෙරුවා මහ පොළව මත

නැවත දුරකථනය වැඩ කෙරුවා 
එස් එම් එස් ගසනවා මම දුටුවා
කීප දිනකින් ඇය සතුටින් ආවා 
මා වැනි ලේනුසුවක් අගේ අත වුවා 





Wednesday, November 28, 2012

එක් වෙමු

කූඹි රැලක් දුටුවෙමි
එහෙ මෙහෙ දුවනා
ර‍ජෙකු නැතත් මඟ පෙන්වන්නා 
පුදුම තමයි උන් කරනා වැඩ ගොන්නා 
නායකයෙකු රජෙකු මොළයක් ඇතත් 
කර පින්නා 
වැනි වැනි කල් මරණා මිනිසුන් ගැන
දුක සිතුනා 

තැන තැන වීදි බැස මොරගැසුවා
වෙන් වෙන් වී කල සටනින් හති වැටුනා 
එක කොටුවක් එක පහරින් සුන් වෙන්නා
එලෙසින් කියා ඇති උපදෙස් සිහිවෙන්නා

තැන තැන විසිර අති තරු වල මද ආලෝකේ 
එක් තැන් ‍කළොත් ඇති වෙයි මහ ආලෝකේ 
කවදද කොතැනද මෙම තරු එක් වන්නේ 
එක් වී සුර්යයා මෙන් දුක නැති කර වන්නේ 

ජීන් ෂාප් නම් ඇඳුරා කියා ඇත 
දැඩි පාලකයන් සමඟ සකච්ඡා වැඩක් නැත 
තැන තැන බුරනා වල් බල්ලෝ ලෙස 
නුබුරා එක් වෙමු අපි එක රැළ ලෙස 

තැන තැන කෑගසනා මිනිස් රැළ 
කුඩු කර බිමදමයි මේ යක්ෂ රැළ 
එක් වුවොත් එකමුතු එක රැළක් ලෙස 
පාගා දැමිය හැක  මුන්ව තණ ගසක් ලෙස 


සීනි දිය වුනාට ගොනී දිය නොවේ

Jab Thak hai Jann කියන්නේ යාෂ් චොප්රාගේ අවසන් චිත්‍රපටියයි. මේ ගැන වැඩසටහනක් යන වෙලාවේ මම කල්පනා කරමින් උන්නේ මගේ බ්ලොග් එකේ යතුරු කරන්නේ මොනා වගේ සංකල්පද කියලා. මොකද අපේ කොල්ලෝ කෙල්ලෝ කැමති ගොඩක් දෑ තියෙනවා. ගෑනු ළමයා ෆැෂන් වලට කැමතියි. කොල්ලෝ කෙල්ලන්ට කැමතියි. අපිට වෙනස් වෙනස් අශාවන් තියෙනවා. මේ අනුව අපි එක් එක්කෙනා අපේ ජිවිත වල විවිධ අයව අනුගමනය කරනවා. ඒක හොදයි, දියණුවක් ලබන්න ඒක අපිට උදව් කරනවා. සෑම දෙයකම ලාභ පාඩු තියෙනවා. අනිත් අයව අනුගමනය කරන එකේ පාඩුව තමා අපේ ඔරිජිනල් ගතිය අවේණික බව නැති වෙනවා. 


කොපියක් නොවන කොපියක් බිහි වෙනවා. කොපි කිරීම පිළිබඳ මගේ විරොධයක් නෑ. කොපි කරන්න ඔනෑ මාත් කරනවා. ඒකට අපි Inspiration කියලා කියනවා. ඒකට හොදම උදාහරණය තමා ලෝක සුපතල චිත්‍ර ශිල්පී පිකාසෝගේ මෙම වදන් 


හොද කලාකරුවෝ කොපි කරනවා ශ්‍රේෂ්ඨ කලා කරුවෝ හොරකම් කරනවා. 
අපි කාගෙන් හෝ ආභාෂය ලබන්න ඔනෑ. ඔරිජිනල් ගතිය රුකගෙන. එහෙම කරන්නේ කොහොමද? පියවර තුනයි. 


  1. කවදා හරි ඔබ කවදා හෝ අවේනික නිර්මාණයක් කරා නම් ඒ ගැන කල්පනා කරන්න. සමහර විට ප්‍රථමික පන්තියේ වෙන්න පුළුවන් අපි ඔරිජිනල්ම වැඩ කරේ ඒ කාලෙනේ. මතකද මැටි වලින් කරපු වැඩ. ඒ වැඩේ කරපු විධිය හිතන්න. 
  2. දැන් කොලයක් ගන්න. ඔබගේ නිර්මාණය කරන දේ පිළිබඳ සටහනක් දාන්න. මාතෘකාවක් වගේ ලියා ගන්න. දැන් අපි මනකලතනය (brainstorm) කරමු. ඒ කියන්නේ මනසට එන සෑම දෙයක්ම ලියන්න. ඔබේ නිර්මාණයට අදාල වුනත් නැතත් ඒවා ලියා ගන්න. මේකෙන් ඔබේ මනසේ තියෙන සෑම අදහසක්ම එලියට එනවා. 
  3. දැන් අදාල නැති සියල්ල කපා හරින්න. ඔන්න දැන් ඔබට අවේනික යමක් එලියට එනවා. හිස් කොලෙන් ලස්සන හැඩයක් මතු වෙනවා. 
  4. දැන් කපා කොටා බේර ගත්තු අදහස ගොඩනගන්න. 
  5. යන සෑම තැනකම පොතක් ගෙන යන්න. එහි නව අදහස් සටහන් කරන්න. මේ ගැන පොලෝ කෝඒලෝ (සමහර සිංහල ගොයියෝ මෙය පවුලෝ කොයියෝ ලෙස කියයි නමුත් ඒ අය උගත් බයියන් යැයි මම කියමි. මේ ලේඛකයා පෘතුගීසි ජතිකයෙකි ඒ අනුව නම ශබ්ද විය යුත්තේ එලෙසය) ටුවිට් කර ඇත්තේ එලෙස ගෙන යායුතු නැති බවත් යම් අදහසක් වටිනවා නම් මනසේ රුදෙනවා කියායි. නමුත් ඔහු වැනි කෙනෙකුට එය සැබෑ වුවද අප වැන්නන්ගේ මනසට නැගෙන වටිනා අදහස් ඉවතට යාමක් විය හැක. එම අදහස් ඒ විධියටම පිටතට නැවත වරක් පැමිණෙන්නේ නැත. 
එසේනම් දරුවනේ ඔරිජිනල් බව රැක ගමු. 

එමෙන්ම පහලින් කොමෙන්ට් දාන්න.... අමතක කරන්න එපා. මඩ උනත් කමක් නෑ. 

Monday, November 26, 2012

පිළිවෙලක් නැති කල ලෝක විනාශය අත ලඟ

බලන බලන හැම අත, ලෝක විනාශය ගැන කතා බහක් ඇත. බ්ලොග් ලියන මාරයා ලෙස හඳුන්වන අයෙක්ද මේ ගැන ලියා ඇත. සත්‍යයක්ද වෙන්නට යන මේ මහ විපත. කියන්නට වචන නැත මේ බොරුව ගැන, මෝඩ ආතල් අපට දෙන්ට සැරසෙන මෝඩ රැල කීයාපන් ඔවා කොණ්ඩේ බැඳි චීනුන්ට.



ඇත්තටම ඔය කියන අයුරින් විනාශයක් එන්නේ නෑ. විනාශයක් එනවා නමුත් දවස අපිට කියන්න බෑ ඒක හරියට එන්නේ සොරෙක් එනවා වගේ. ඒ විනාශය එන්නේ හොඳ මනුෂ්‍යයන්ට නෙමේ දුෂ්ටයන්ටයි. බයිබලයේ කියන්නේ ඒ වගේ අදහසක්, නමුත් කෙනෙක්ට පුළුවන් තමන්ගේම විනාශය ඇති කර ගන්න. කොහොමද? පිළිවෙලක් නැති ජිවිතයක් තුළින්, ඒ දේ ඔනෑම කෙනෙකුට පහසුවෙන්ම කර ගත හැකියි. 


ජිවිතය පිළිවෙල කර ගන්න නම් අපි මොනාද කරන්න අවශ්‍යය. අපේ අභ්‍යයන්තර සිතුවිලි එයට‍ ගොඩක් බලපානවා. ලස්සන කාර් එකක් ගැන හිතන්න,


හොද පෙනුමක් තිබුනට එන්ජිම සවුත්තු නම් වාහනේ වැඩක් නෑ නේද? අන්න ඒ වගේ අපේ අභ්‍යන්තරය නිසල වුනොත් බහිර ත්තවයත් නිසල කර ගත හැකියි. නමුත් ස්භාවයෙන්ම අපි චන්චලයි. නමුත් අපව සන්සුන් කරන ක්‍රම තිබෙනවා. බොහෝ දෙනෙක් මේ ක්‍රමය භාවනාව කියා හඳුන්වනවා, නමුත් මා භාවනාව සමඟ එකඟ නෑ. භාවනාව අපව අන්තයකට රැගෙන යනවා. නමුත් කාරනා ගැන සන්සුන්ව සිතීම ඊට වාඩා වෙනස්. අපගේ දවසේ වැඩකටයුතු අරමුණු කරගෙන දෙඇස් පියාගෙන ඒවා එකින් එක කල්පනා කරන්න. මේ සඳහා පැය භාගයක් ඇති. සෑම දෙයක්ම සමබරව කිරීම ඉතාම යහපත්. 

අනිත් අතට අභ්‍යන්තර තත්වයට බාහිර තත්වයත් බලපානවා. ගිනිගොඩක් මත තිබෙන වතුර කොප්පයක් සිසිල්ව තියෙයි කියලා බලාපොරොත්තු වෙන්න පුළුවන්ද? එසේ විය නොහැකියි. ඒ අනුව බාහිරෙන් පිළිවෙලට ජිවත් වීම අත්‍යවශයි. දිනකට පැයක් වෙන් කර ගන්න. ඒ පැයේදී සියලුම දේවල් පිළිවෙලකට සකසා ගන්න. එමෙන්ම මාසයකට දිනයක් වෙන් කරන්න. එදින තුළදී අවට තිබෙන දෑ පිළිවෙල කරන්න. එම නිසල බව, පළිවෙල ඔබගේ අභ්‍යන්තරයට බලපායි. ඊලඟට දිගුකලීන ඉලක්ක, කෙටි කාලීන ඉලක්ක ගැන කථා කරමු. 

Saturday, November 17, 2012

1/4 සටහන

අදත් ඉස්සෙල්ලාම කථාවක් කියන්නම්කෝ .............................



ඇත්ත කියන හමුදුරුවෝ ඉස්සර දවසක මුහුදු ගමනක් ගියා. මේකට එයාගේ යළුවෙකුත් හවුල් වුනා. මේ යාළුවාගේ නම මණ්ඩුක. මේ ගොල්ලෝ භායානක මුහුදකට ඇතුල් වුනා. අඳුරු වළාකුළු අතරින් භිහිසුනු සුළි  සුළඟක් හමාගෙන ආවා. අවසනාවකට ඇකි හමුදුරුවෝ හිටපු නැවත් මේ කුණාටුවට හසුවුනා. කුනාටුව ඉවර වෙලා ඉර පායනකොට ඉතුරුවෙලා තිබුනේ නැවේ සුන්බුන් විතරයි. මේ සුන්බුන් අතර ඔන්න කෙනෙක් ඔළුව උස්සනවා.............. කවුද මේ ...... ඒ අපේ ඇකි හමුදුරුවෝ. එයා ආමාරුවෙන් කොටයක එල්ලිලා ඉන්නවා. එයා ඔළුව උස්සලා බලද්දි දැක්කා එයාගේ යාළුවා බඩගෙඩියත් උඩ දාගෙන නැවේන් ඉතුරු වුන කෑල්ලක වැතිරිලා ඉන්නවා. හාමුදුරුවෝ ‍බොහෝම අමාරුවෙන් මණ්ඩුක ඉන්න නැව් කොටසට ගොඩවෙලා හබල් ගාන්න ගත්තා. දවල් වෙනකොට මෙයාලා ආවා ගොඩබිමකට. 


   වෙරළට සෙන්දුවෙලා වැඩි කාලයක් යන්න ලැබුනේ නෑ මෙයලාව ගෝත්‍රිකයෝ පිරිසක් වටකර ගත්තා. ඔය දෙන්න තමා අපිට දෙවියෝ දුන්නු රජවරු දෙන්නා. අද ඉඳලා අවුරුද්දක් ඔයාලා රජ වෙනවා අවුරුද්දකට පස්සේ උඹලා දෙන්නාව අර පාළු දුපත් දෙකට දානවා. ඒකට කැමතිද? කියලා ගෝත්‍රිකයන්ගේ නායකයා ඇහුවා. ඇකි හාමුදුරුවෝ ඒකට කැමති වුනා. මණ්ඩුක කව් දුපතේ රජවුනා, ඇකි හාමුදුරුවෝ දියු දුපතේ රජවුනා. 

   නමුත් ඇකි හාමුදුරුවෝ රෑ දාවල් නැතුව කල්පනා කලේ අවුරුද්දකට පස්සේ එන මරණයෙන් ගැලවෙන්නේ කොහොමද කියලයි. කල්පනා කරලා මෙයා එයාගේ සේවකයින්ව කැදෙව්වා. සේවකයිනි මට අවශ්‍යයි අවුරුද්දකට පස්සේ මාව උඹලා දාන්න යන දුපත බලන්න. සේවකයෝ මේකට එකඟ වුනා. 

      හාමුදුරුවෝ මේ දුපතට යනකොට දුපත විශාල ගස් වලින් වැහිලා ජරා ජිරන වෙලා තිබුනේ. ‍එතෙක් මේ දුපතට ගෙනැවිත් දාපු රජවරුන්ගේ මළ කඳන් තැනින් තැන විසිරිලා තිබුනා. ඇකි හාමුදුරුවෝ ඉක්මනින් තමන්ගේ මාලිගාවට ආවා. ඇවිල්ලා මේ දුපත දියුණු කරන්න තිරණය කරා. මේ ගැන මණ්ඩුකටත් කියලා පණිවිඩයක් යැව්වා. නමුත් මණ්ඩුක කිව්වා මම හොදට රජ සැප විදිනවා මට ඔවා හිතන්න ඔනෑ නෑ කියලා. 

      ඇකි හාමුදුරුවෝ අවුරුද්ද මාස 12ට බෙදුවා. ඊට පස්සේ ඒ ඒ මාසේදී දුපත සංවර්ධනය කරන්න ඔනා දේවල් පිළිවලකට සටහන් කරා. පහුවෙනිදා එයා සේවකයන්ට කතා කරාලා එයාගේ වැඩ පිළිවෙල පෙන්නුවා. එයාගේ රාජකීය බලය යොදා ගෙන දුපත සංවර්ධනය කරන්න පටන් ගත්තා. සෑම මාසයකම එයා ඉදිරියට ගියා දුපත ගොඩනැගුවා. මණ්ඩුක කකා බිබී හිටියා.  

          අවුරුද්ද ඉවරවෙනකොට ඇකී හාමුදුරුවෝ බොහෝම ලස්සන මාලිගාවක් දුපතේ හදලා තිබුනා.  නමුත් මණ්ඩුක කාලේ නාස්ති කරකර හිටියා. ඒ නිසා මන්ඩුක එයාගේ දුපතට අඬ අඬ යනකොට ඇකි හාමුදුරුවෝ ‍බොහෝම සතුටින් එයාගේ දුපතට ගියා. 

                මේ කතාව මම කිව්වේ කාලය කළමණාකරණය කිරීම ගැන කියන්නයි. ඇත්ත කියන හාමුදුරුවන්ට තිබුනේ දවස් 365යි.  අපිට තව කොච්චර දවස් තියෙනවද ? හිතමු ඔයාට අවුරුදු 20යි කියලා. ලංකාවේ විදියට තව අවුරුදු 60ක් ඒ කියන්නේ ගොඩක් අය අවුරුදු 80ක් වගේනේ ජිවත් වෙන්නේ එත‍කොට අපිට ජිවත්වෙන්න ඉතුරුවෙලා තියෙන්නේ දවස් 21900යි පමණයි. ඒකෙන් නිදා ගන්න වෙලාව ඇරියම අපට තියෙන්නනේ දවස් 14640යි මාස 481යි. ජිවිතේ කොච්චර කෙටිද? මණ්ඩුක වගේ තව දවස් තියෙනවානේ කියලා නිකම් හිටියොත් කොච්චිය ගිහින් හමාරයි, කොල්ලනේ කෙල්ලනේ. ඒ නිසා අපේ දවස් අපි  ඥනවන්තව පාවිච්චි කරමු. ඒකට තියෙන හොදම දේ තමයි කාල සටහනක් භවිතා කරනඑක. 

               කාල සටහන හදන්න කලින් කොලයකුයි පෑනකුයි අරගෙන දවසේ කරන්න තියෙන වැඩ වල ලයිස්තුවක් ගන්න. ඒ වැඩ ලයිස්තුව ගන්න කොට කැමති නම් ලයිස්තුව බෙදා ගන්න. පාසලේ වැඩ, ගෙදර දොරේ වැඩ, වැඩපලේ වැඩ, විනොදය සඳහා කරන දේවල් අදී ලෙස. දැන් දින 7ට ඒවා වෙන් කරන්න. උඩ මම මගේ කාල සටහන දලා තියෙනවා. 
ලෝකයට බහිවු දා මා 
ලොවම සිනාසුනා මා ඇඬුවා 
ලෝකයෙන් නික්ම යන දා මා 
සිනාවෙලා ලොවම හැඬවුවා 

දිග වැඩියිනේ......................... අපි බලමු අරමුණු ගැන...... ඊලඟ ලිපියෙන් 

Wednesday, November 14, 2012

දෙවන පියවර

මට දැන් නොලියා ඉන්න හිතේන්නේම නෑ. මොකද මම ලියන දේවල් පහුගිය දවස් දෙකේ ගොඩක් දෙනෙක් කියවන බව මම දන්නවා. අද වැඩට යන්න කලින් තමයි මේක ලියුවේ. ඒ කියන්නේ දීපවාලී දවසේ නමුත් මම අදත් වැඩට යනවා. වැඩ කරන එකෙන් මම ලොකු තෘප්තියක් ලබනවා. පැති 3 කින් ඒක මට උපකාර කරනවා.
  1. මට පඩියක් ලැබෙනවා 
  2. මට අද්දැකීම් ලැබෙනවා 
  3. මම ආස කරන නිර්මාණ Designs කරන්න ලැබෙනවා 


මම ගැන කියෙව්වා ඇති නේද? දැන් ‍අපේ මාතෘකාවට බහිමු. මම කියපු   දේ අහලා ඔයාලා ඊයේ පෙරේදා උදේම නැගිටින්න ඇති. ඒ වගේම ව්‍යයාම කරන්න ඇති. දැන් ඔයාලා ශක්තිමත්. ජිවිතේට මුහුණදෙන්න ඒක වැලඳගන්න. ජිවිතේ කියන්නේ අපි පුංච් කාලේ(සමහර කොල්ලෝ කෙල්ලෝ තාම මේක කරනවා) තුරුළු කර ගත්තු කොට්ටේ වගේ. ගොඩක් සුන්දරයි. නුමත් මේ සුන්දර ජිවිතය අසුන්දර කරන්න ගොඩක් දේවල් අපි තුළම තියෙනවා. බොහෝ තරුණ අයට මානසික පීඩනය දැනෙන්නේ වැඩ වැඩි වුනාම. ඔළුවට   උඩින් වැඩ අම්මා තාත්තා කෑගහනවා, නැත්නම් ආයතනයේ ලොක්කා, ඇයි අපේ ගුරුවරු ඔන්න එතකොට අපේ මානසීක පිඩනය වැඩි වෙනවා. මෙහෙම වෙන්න හේතු 2ක් තියෙනවා. 

  1. පිලිවෙලක් නැතිකම 
  2. කාලසටහනක් නැතිකම 
එක එකටම බලමු 


පුංචි කාථාවක් කියන්නම් කෝ මුලින්ම 

ඇත්ත කියන හාමුදුරුවෝ දවසක් තරුණ ළමයි පිරිසකට දේශනයක් දුන්නා. එයා මුලින්ම වීදුරු බෝතලයක් පෙන්නලා ඇහුවා මේ ගල් හා වැලි ඔක්කොම වීදුරු බෝතලයට දාන්න පුළුවන්ද කියලා. ගොඩක් තරුණ ලමයි කිව්වා එක කරන්න බෑ කියලා. නමුත් හමුදුරුවෝ මොකද කරේ, බොහෝම සීරුවෙන් ගල් ටික බොතලේ තුළට දැම්මා බොතලේ පිරුනා. ළමයි ඇහුවා ‍හමුදුරුවනේ මේ වැලිත් දාන්නා පුළුවන්ද කියලා. හමුදුරුවෝ කිව්වා ඔව් දාන්න පුළුවන් කියලා. ඊට පස්සේ හමුදුරුවෝ හෙමින් වැලි බොතලේට හැලුවා. ගල් අතරින් වැලි ඇතුල් වෙලා සේරම වැලි ටික බෝතලේට දාන්න පුළුවන් වුනා.  මේකෙන් අපිට පුංචි පාඩමක් ඉගෙනගන්න ලැබෙනවා. හිතලා බලන්න ඉස්සෙල්ලාම වැලි දැම්මා නම් ගල් ටික දාන්න හම්බවෙන්නේ නෑ. ඒ වගේ තමයි අපි කරන වැඩත් පිළිවෙලකට නොකරොත් ගල් ඉතුරු වුනා වගේ වැඩ ගොඩගැහෙනවා. නමුත් පලිවෙලක් ඇතුව කරා නම් සේරම වැඩ ඉවර කරන්න පුළුවන්. 

ඒකට කරන්න පුළුවන් හොදම දේ තමයි අපේ වැඩ සැලසුම් කර ගන්න එක. සෑම දවසකම උදේට නැත්නම් රෑට දවස සැලසුම් කරන්න. ලයිස්තුවක් සකස් කරන්න. පහුවෙනිදාට නැත්නම් අද දවස තුළ කරන්න ඔනා වැඩ මොනවාද කියලා. ඊට පස්සේ ඉක්මනින්ම කරන්න ඔනෑ වැඩ අංක එකට එන විදියට වැඩ අංක කර ගන්න. මුල් අංකය මුලින්ම ඉවර කරන්න. දවස අවසානේදී ඔයාට තේරෙයි විශාල වැඩ තොගයක් කළා කියලා. වැඩ ඉතුරු වුනොත් ඒවා ඊලඟ දවසේ මුලින්ම කරන්න. 

ම් ........... කාල සටහන හදන එක ගැන හෙට කථා කරමු නේ ................ 

Monday, November 12, 2012

අපේ එක


අද අපේ පළමු දවසනේ, මම කැමතියි මේ බොලෝග් එක මොකක්ද කියලා හදුන්වා දෙන්න. මේක නිකම්ම විනෝදය ලබා දෙන්න කරන බොලෝග් එකක් නෙමේ. විනෝදයට වඩා වැඩි යමක් මේකේ තියෙනවා.  ‍විනෝදය දෙන ගමන් අපේ තරුණ තරුණියන්ව නඟා සිටවන්නයි මගේ වෑයම. අයි පොඩ් එක කනේ ගහගෙන වයි චැට් එකකට සෙට් වෙලා ජොලියේ ඉන්න තමයි අපි හැම කෙනාම කැමති.  හැබැයි අ‍යි පොඩ් එක ගලවලා බලද්දී කෝච්චිය ගිහිල්ලා නම් මම ස්ටේෂන් එකේ තනිවෙලා නම්, මට මොකද වෙන්නේ. ගොඩ දෙනෙක් මේ වෙලාවට තමන්ගේ ජිවිතෙන් සමුගන්නවා. එහෙම සමුනොගෙන ජිවිතේ ජය ගන්න උදව් කරන්නයි මේ බොලෝග් කොලේ ලියන්නේ. කොල්ලනේ කෙල්ලනේ අපි නිවැරදි දේ කලොත් අපි ගොඩ, නමුත් අපිට වරද්දලා වාසී ගන්න ගොඩක් දෙනෙක් ලෑස්ති වෙලා ඉන්නවා. ඒ අතර මුලින්ම ඉන්නනේ ව්‍යාපාරිකයෝ. හැමෝම නෙමේ, නමුත් ගොඩක් අය. අපි කෙලින් ඉන්නවා නම් මේ අයට අපිව ගොදුරු කර ගන්න බෑ. ඒ නිසා අපි කෙලින් හිට ගන්න ට්‍රයි කරමු. 

පළමු දේ 


අපි මුල ඉඳලා පටන්ගමු. උදේට අපි නැගිටින්නේ කොහොමද? හරිම අමාරුවෙන් ඇගබෙලි කඩලා ඈනුම් ඇරලා එපා කරපු විදියට නේද? බොරු කියන්නේ මොකටද ? මාත් ඉස්සර එහෙමයි, නමුත් පාන්දර නැගිටින එක ගොඩක් වටිනවා කියලා පහුගිය අවුරුදු වලදි මට තේරුනා. නැගිටලා නිකන් ඉන්න එපා. දුවන්න ඇවිදින්න, ජිවිතයට හොද තරඟයක් දෙන්න. ජිවිතයට ඔනෑ විදියට නෙමේ ඔයාට ඔනෑ විදියට ජිවිතය ගෙනියන්න. එහෙමන්ම් මම අයේ පාරක් ලියනකල් නතර වෙන්නම් ඔයාලට ජය. 

වැදගත් තැනක මුල්තැන

 වැදගත් තැනක මුල් තැන කියලා ඇඩ් එකක් තිබ්බා මතකද? අපේ පොඩි එවුන්ට නම් මතක නැතුව ඇති. මල කෙලියයි ලියන්න ගිය කුණුහබ්බේ මතක නැති වුනා නේ. කොහෙද...